موم ارتودنسی، قطعات مومی خوراکی هستند که هدف از استفاده از آنها پیشگیری از زخم های دهانی حین درمان ارتودنسی ثابت است. زمانی که ارتودنسی شروع می شود، بافت ها لب و گونه به براکت های ارتودنسی عادت ندارند و در تماس با براکت ها و سیم ها ممکن است زخم شوند یا تصویر براکت ها و سیم ها روی بافت ها بیوفتد، بدون زخم واضح. گاهی حین درمان ارتودنسی بیمار براکت خود را بر اثر ضربه، خوردن غذاهای سفت یا چسبنده می شکند، در این موارد ممکن است سیم آزاد شود و یا براکت جدا شده از سطح دندان حرکت کند و لب یا گونه بیمار آزرده شود و زخم ایجاد گردد. علاوه بر موارد ذکر شده، در اوایل درمان که نامرتبی دندان ها زیاد است و سیم های ارتودنسی ظریف و با خاصیت فنری بالا هستند، ممکن است حرکات ناخواسته سیم اتفاق بیفتد و سیم از یک انتهای براکت ها بیرون بزند و به گونه بیمار برخورد کند.
در همه موارد ذکر شده اولین اقدام استفاده از موم ارتودنسی و سپس مراجعه به متخصص ارتودنسی است. در مطب تخصصی دکتر فریناز شیربان، متخصص ارتودنسی در اصفهان نحوه ی استفاده از موم ارتودنسی به بیماران آموزش داده می شود تا با حداقل نگرانی در بین جلسات، درمان ارتودنسی با کیفیت و دقت بالا انجام شود. در ادامه نحوه ی کاربرد موم ارتودنسی توضیح داده می شود.
موم ارتودنسی ماده ای نرم و شکل پذیر است که به شکل استوانه ای به فروش می رسد. به راحتی با دست تکه می شود و می توان آن را به شکل کره فرم داد. برای قرار دادن موم ارتودنسی لازم است ۳mmبر روی براکت یا سیم حدود با دو انگشت تکه موم ارتودنسی بعد از جدا کردن تکه ای از موم ارتودنسی به طول۳mm را به شکل کره فرم دهیم سپس روی براکتی که به لب یا گونه گیر می کند قرار داده و با یک انگشت آن را به سمت براکت فشار می دهیم تا با قرار گرفتن در برجستگی ها و فرورفتگی های براکت به آن بچسبد.
اگر سیم ارتودنسی از انتهای براکت ها خارج شده و گونه را آزار می دهد، موم کره ای شکل را در سیم فرو کنید و سپس موم را با انگشت روی نزدیک ترین براکت بچسبانید. این اقدامات مانع از ایجاد زخم در دهان خواهد شد. بعد از جلسه اول عمدتا استفاده از موم به تنهایی و گذر زمان برای عادت کردن به وسایل و براکت های ارتودنسی کافی است ولی زمانی که سیم از یک انتها بیرون می زند و تیز است یا براکتی از سطح دندان جدا شده است علاوه بر استفاده از موم ارتودنسی نیاز به مراجعه به متخصص ارتودنسی نیز می باشد.
موم ارتودنسی خوراکی است و در صورت بلع ناخودآگاه برای بیمار هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. گاهی این موم ها از روی براکت های ارتودنسی حین غذا خوردن جداشده و بلعیده می شود، این امر کاملا بدون خطر برای بیمار است.
موم ارتودنسی را می توانید ازمتخصص ارتودنسی خود، برخی از فروشگاه های تجهیزات دندان پزشکی و داروخانه ها تهیه کنید. در اصفهان فروشگاه های تجهیزات پزشکی و دندان پزشکی در خیابان توحید ، اقلام مورد نیاز برای بهداشت دهان و دندان حین ارتودنسی و موم ارتودنسی را موجود دارند. در ضمن متخصص ارتودنسی شما در جلسه شروع درمان موم ارتودنسی به شما می دهد و نحوه ی تهیه آن را نیز به شما اطلاع می دهد.
اولین اقدام برای پیشگیری از زخم های دهانی در ارتودنسی مراقبت از سیم ها و براکت ها ، برای جلوگیری از آسیب به آنها و شکستن براکت ها است. غذاهای سفت و چسبنده مثل نان خشک، ته دیگ، آب نبات و شکلات های چسبنده ، گز و … را میل نکنید. میوه هارا پوست بکنید، هسته میوه ها را جدا کنید آنها را تکه تکه کرده و سپس میل کنید.
موادغذایی را گاز نزنید، آن ها را تکه تکه کرده و با دندان های عقبی بجوید. رعایت نکات گفته شده از شکستن براکت ها و جابه جایی سیم های ارتودنسی جلوگیری کرده و از زخم های دهانی پیشگیری می کند. در ضمن شما و متخصص ارتودنسی نیز نیازی به صرف زمان برای اصلاح براکت شکسته نخواهید داشت.
در صورت عدم دسترسی به موم ارتودنسی مثلا در دوران مسافرت و… می توانید یک تکه آدامس بدون قند بجوید و بعد از اتمام مزه آدامس با دست آن را گرد کنید و بر روی محلی که لب و گونه شما را آزار می دهد قرار دهید.
اگر سیم آزاد شده بعد از شکستن براکت بلند باشد با یک ناخن گیر نو و تمیز می توانید سیم اضافه را بچینید و سپس از موم ارتودنسی در صورت لزوم استفاده کنید. برای چیدن سیم، انگشت خود را روی نزدیک ترین براکت به محل قرار دهید و با دست دیگربا کمک گوشه ناخن گیر سیم اضافه را بچینید. انگشت قرار گرفته روی براکت مانع جدا شدن براکت بر اثر نیروی اضافه حین چیدن سیم با ناخن گیر می شود.
